Kolekcja

Tuż po urodzeniu syna Dobromierza Zofia Kulik i Przemysław Kwiek zaczynają „używać własne dziecko we własnej sztuce”. Działania z Dobromierzem były pierwszą podjętą przez artystów próbą znalezienia odpowiedniości między operacjami matematyczno-logicznymi a działaniami wizualnymi. KwieKulik starali się w tej pracy zastosować w praktyce wiedzę z seminariów naukowych, na które w tym czasie uczęszczali. Uważali, że prawie te same operacje, które wykonują matematycy i logicy, mogą wykonywać artyści rzeźbiarze (tacy jak oni) przy pomocy różnego rodzaju form wizualnych i dalej, przy pomocy zarejestrowanych obrazów (przeźroczy). Działania z Dobromierzem były próbą odniesienia matematyczno-logicznego operowania pojęciami, a zatem bytami niematerialnymi, do „operacji na formach materialnych w określonych uwarunkowaniach życiowych”. Do dziś Działania z Dobromierzem pozostają najradykalniejszym w sztuce polskiej przykładem łączenia przez awangardowych artystów sztuki z życiem codziennym, łączenia sztuki konceptualnej z wątkami egzystencjalnymi.